Brak bezpośredniego przekazu wizerunku i głosu sędziego podczas rozprawy zdalnej może prowadzić do nieważności postępowania
Na stronach Sądu Najwyższego ukazało się uzasadnienie wyroku z 17 stycznia 2024 r. w precedensowej sprawie II CSKP 1763/22: https://www.sn.pl/sites/orzecznictwo/orzeczenia3/ii%20cskp%201763-22.pdf Autorami uwzględnionej tym wyrokiem skargi kasacyjnej byli nasi wspólnicy – Maciej Kruszyński i Michał Stryjewski.
Sąd Najwyższy uchylił wyrok sądu II instancji, ponieważ w trakcie rozprawy zdalnej bezpośrednio poprzedzającej wydanie tego wyroku sędzia sprawozdawca nie była widoczna ani słyszalna w programie MS Teams, za pomocą którego przeprowadzono tę rozprawę (widoczne były jedynie inicjały, zaś kamera i mikrofon były wyłączone). SN podzielił podniesioną przez nas w skardze argumentację, uznając, że z art. 15zzs1 pkt. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych wynika obowiązek bezpośredniego przekazu obrazu i dźwięku podczas rozprawy zdalnej. Naruszenie tego obowiązku przez członka składu orzekającego oznacza jednocześnie naruszenie zasad bezpośredniości, ustności i jawności. Jeśli dochodzi do tego podczas rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku, uzasadniony jest zarzut nieważności postępowania z powodu sprzeczności składu orzekającego z przepisami prawa (art. 323 w zw. z art. 379 pkt 4 k.p.c.).
Naszym wspólnikom gratulujemy sukcesu przed SN!
